Krajowy rynek kruszyw naturalnych łamanych przeszedł w ostatnich kilkunastu latach poważne przeobrażenia. Po trzykrotnym ograniczeniu zapotrzebowania na te kruszywa na początku lat 90., w drugiej połowie tej dekady nastąpiło jego odbudowanie do poprzednich wielkości, tj. około 30 mln t/r., co miało związek z pojawieniem się poważniejszych inwestycji w budownictwie drogowym, kolejowym i przemysłowym. Lata 2000-2001 przyniosły ponowne ograniczenie zużycia kruszyw łamanych o ponad 10%, do około 26 mln t/r., co związane było głównie ze
spowolnieniem tempa rozwoju gospodarczego kraju, a z drugiej strony – rosnącej konkurencji alternatywnych kruszyw sztucznych z odpadów [1,2]. Niezwykle dynamiczny rozwój popytu na kruszywa naturalne łamane, notowany szczególnie od w 2004 r., jest rezultatem m.in. zwiększenia poziomu uzyskanych i wykorzystanych środków pomocowych Unii Europejskiej przeznaczonych na rozwój infrastruktu