Najsłabsze ogniwa
Brak odpowiednich zabezpieczeń, osłon i rejestracji prowadzonych kontroli, niewłaściwe oznakowania dróg technologicznych czy doraźne usuwanie usterek – to tylko niektóre „grzechy branży” zanotowane przez Państwową Inspekcję Pracy w 2014 roku. Uchybienia te mają znaczny wpływ na bezpieczeństwo, wszakże „łańcuch jest tak mocny, jak jego najsłabsze ogniwo, a życie to w końcu łańcuch”.
Państwowa Inspekcja Pracy przeprowadziła w 2014 roku kontrole przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładach wydobywających kopaliny metodą odkrywkową, które przeprowadzono na terenie województwa wielkopolskiego, opolskiego oraz lubelskiego. Kontrolowane zakłady zajmowały się wydobyciem wapieni, dolomitów, piaskowców, piasku, żwiru oraz iłów ceramicznych. Poniżej przedstawiano wyniki i zestawiono najczęściej pojawiające się nieprawidłowości i uchybienia.
Kontrole przestrzegania bezpieczeństwa pracy w kopalniach w 2014 r. na terenie woj. wielkopolskiego W 2014 r. na terenie województwa wielkopolskiego przeprowadzono kontrole w 11 zakładach zatrudniających łącznie 83 pracowników.
Wydobywanie kruszywa budowlanego prowadzone było na potrzeby:
• budownictwa: wykonywanie bloczków betonowych, krawężników, kostki brukowej, betonów przemysłowych, pustaków ceramicznych, cegieł,
• drogownictwa: podsypki pod drogę, wykonywanie lokalnych dróg żwirowych.
We wszystkich zakładach wydobywczych eksploatacja kopalin prowadzona była metodą odkrywkową, głównie wgłębno-ścianową z różnokierunkowym przemieszczaniem skarp. W dwóch zakładach oprócz suchej metody wydobywania kruszywa (przy zastosowaniu spycharek, koparek jednonaczyniowych i ładowarek hydraulicznych), stosowano metodę mokrą, spod lustra wody przy wykorzystaniu pomp ssących.
Transport urabianego kruszywa ze ściany wydobywczej odbywał się:
• przy użyciu koparek jednonaczyniowych, ładowarek jednonaczyniowych bezpośrednio na skrzynie samochodów ciężarowych – dotyczy to zakładów, w których nie prowadzono segregacji kruszywa oraz zakładów, w których zakład przeróbczy był oddalony od wyrobiska górniczego,
• ładowarkami jednonaczyniowymi przy wykorzystaniu środków transportu kołowego, bezpośrednio na
skrzynie samochodów ciężarowych, oraz częściowo przy wykorzystaniu przenośników taśmowych – w zakładach, które prowadziły segregację kruszywa w stacjonarnych zakładach przeróbczych oraz zakładach stosujących mobilne przesiewacze kruszywa.
Proces segregacji kruszywa polegał głównie na jego przesiewaniu przez stałe sita lub przez mobilne i stacjonarne węzły technologiczne do przesiewania. Stosowano zarówno suchą, jak i mokrą metodę segregacji kruszywa. W węźle technologicznym struga kruszywa budowlanego z przenośnika taśmowego kierowana była poprzez układ lei zsypowych na poszczególne sita wibracyjne, gdzie następowała segregacja kruszywa na poszczególne frakcje, które składowane były poprzez układ przenośników na oddzielnych pryzmach. Kontrole przestrzegania bezpieczeństwa pracy w kopalniach w 2014 r. na terenie woj. opolskiego.
Cały artykuł w magazynie Surowce i Maszyny Budowlane 4-5/2015.