Jaką inwestycję zrealizowano w technologii betonu RCC jako pierwsza na Kujawach i Pomorzu. Dlaczego ZDW w Bydgoszczy zdecydował się na to rozwiązanie?

Budowa drogi nr 272 na odcinku wiadukt nad autostradą A1 do miejscowości Piła Młyn w technologii betonu wałowanego w 2015 roku była pierwszym zadaniem z wykorzystaniem tego rozwiązania na sieci dróg wojewódzkich na Kujawach i Pomorzu. Jesteśmy zarządcą otwartym na współpracę dlatego chętnie korzystamy z doświadczeń innych zarządców, samorządów, a także firm z branży drogowej. Dlatego, gdy pojawiła się propozycja współpracy ze strony firmy Lafarge, zainteresowaliśmy się tą ofertą. Na naszej sieci występuje jeszcze kilka odcinków dróg bez twardej nawierzchni. Obecnie brakuje  jej jeszcze na około 7 kilometrach dróg w Borach Tucholskich oraz w rejonie Lipna. Mimo ograniczonego  znaczenia komunikacyjnego  naszym celem jest ich przebudowa. Z opinii innych zarządców wiedzieliśmy, że beton wałowy może być na tego typu drogach bardzo korzystnym rozwiązaniem. Wcześniej analizowaliśmy też zastosowanie innych technologii. Jednak żadna nie miała aż tylu atutów: wysokiej trwałości, odporności na klawiszowanie, przerastanie zielenią i koleinowanie oraz niskie koszty eksploatacji i łatwość utrzymania.

– Czy w kolejnych latach kontynuowano wykorzystanie tej technologii?

W ubiegłym roku zachęceni pozytywnymi doświadczeniami na trasie nr 272 zleciliśmy kolejny odcinek o długości niespełna 1 kilometra na DW nr 391 od miejscowości Piła Młyn do miejscowości Buśnia. Łączył się on z wcześniej zrealizowanym zakresem na DW nr 272. W ten sposób powstała wygodna trasa łącząca północne tereny powiatu świeckiego z Grudziądzem.  Zamierzamy też przebudować kolejny odcinek DW nr 272 w kierunku gminy Jeżewo.

– Jakie są Państwa doświadczenia związane z budową i eksploatacją nowych dróg wykonanych z betonu RCC?

Oceniając tą technologię warto od razu zaznaczyć, że dwa lata  to niewielki okres w stosunku do zakładanej trwałości tych dróg. Zgodnie z deklaracjami producentów mają one służyć kierowcom w dobrym stanie przez nawet 30 lat. Na plus na pewno oceniamy nośność nowo wybudowanych dróg. Nawierzchnia nie ulega spękaniom, koleinowaniu, nie powstają żadne znaczące ubytki. Poztywnym doświadczeniem są też ostateczne koszty budowy. Ułożenie 17-centymetrowej warstwy betonu RCC na powierzchni 1 metra kwadratowego to 90-96 zł. Przy szerokości 6 metrów koszt utwardzenia 1 kilometra oscylował wokół 500 tysięcy złotych. To konkurencyjna cena w stosunku do tradycyjnych technologii z zastosowanie podbudowy z kruszywa łamanego oraz mieszanek asfalto-betonowych. Wszystko wskazuje również na to, że utrzymanie tras wykonanych w tej technologii będzie łatwiejsze. Brak kolein i spękań oznacza, że na nawierzchni nie zalegają zastoiska wody, które przyspieszałyby degradację drogi. Zgodnie z naszymi oczekiwaniami po kilkunastu dniach od rozpoczęcia prac udostępniliśmy drogę do ruchu. Przy korzystaniu z tradycyjnych technologii nie byłoby to możliwe.

– Czy są elementy wymagające poprawy?

Na drodze wojewódzkiej nr 272 zwróciliśmy uwagę, że 50-metrowy odcinek ułożony podczas ciepłej wietrznej pogody zachowuje się inaczej niż pozostałe. Dochodzi na nim do łuszczenia się wierzchniej warstwy. Wymagać będzie on prac serwisowych, na przykład ponownego zatarcia lub przykrycia „powierzchniówką”. To pokazuje jak ważne jest dokładne skoordynowanie prac uwzględniające gotowość zamknięcia drogi przez zarządcę, przygotowanie mieszanki przez producenta, jej dowóz na plac budowy a następnie rozłożenie z użyciem rozściełacza. Są to rzeczy, na które na pewno zwrócimy jeszcze większą uwagę w przypadku kolejnych zadań. Jednak podkreślam, że chcąc zdobywać praktyczne doświadczenie i rozwijać nowoczesne technologie zastosowanie ich oraz udoskonalanie wymaga stosowania ich również w praktyce.

– Jakie będą kolejne inwestycje drogowe na Kujawach i Pomorzu? Czy wśród nich jest miejsce na wykorzystanie betonu

Na naszej sieci planujemy  utwardzenie pozostałych 7 kilometrów dróg. W tym roku mamy w budżecie zabezpieczone środki na kolejny kilometrowy odcinek. Analizujemy jeszcze możliwość zastosowania innych materiałów, ale technologię betonu wałowanego z perspektywy dwóch lat oceniamy pozytywnie. Te zebrane doświadczenia są dla nas wyjątkowo ważnym materiałem. Przed nami uruchomienie szeregu zadań, które zamierzamy zlecić w trybie zaprojektuj i wybuduj. W najbliższych latach na drogi wojewódzkie w Kujawsko-Pomorskiem trafi pula około 900 mln zł. Zdajemy sobie sprawę, że technologie betonowe najlepiej sprawdzają się przy budowie od podstaw nowych odcinków dróg. Stąd przygotowując programy funkcjonalno-użytkowe zamierzamy wskazywać w nich, że dopuszczamy stosowanie zarówno technologii betonowych jak i bitumicznych. Taka konkurencja wydaje się wskazana z jeszcze jednego powodu. Tak naprawdę w ciągu najbliższych 4 lat można zakładać, że ze względu na rosnącą liczbę zamówień ceny mieszanek asfaltowych będą rosły. Wahania cen w przypadku betonu są zdecydowanie mniejsze. Warto też podkreślić, że w ciągu ostatnich kilku lat następuje zmiana myślenia o trwałości inwestycji drogowych. Przez blisko 2 dekady standardem były 5-letnie okresy gwarancji. Od ubiegłego roku w przypadku naszych zamówień standardem staje się 8-letnia odpowiedzialność wykonawców. Wszystko wskazuje też na to, że ten okres będzie wydłużany. To również powinno skłaniać odpowiedzialnych  zarządców dróg do wyboru technologii gwarantujących dłuższą trwałość inwestycji.

– Czy zamierzają Państwo korzystać też z doświadczenia innych zarządców?

W Województwie kujawsko-pomorskim do 2019 roku w technologii betonowej powstać ma również obwodnica Bydgoszczy oraz odcinek trasy S5 z Białych Błót do Szubina. To inwestycja prowadzona przez bydgoski oddział GDDKiA. Liczymy, że będzie to dobra okazja, by zdobyć jeszcze więcej praktycznej wiedzy na temat stosowania betonu. Tak duże inwestycje na pewno wpłyną też na postęp technologiczny w tym segmencie rynku. 

Ważne liczby

Klasa betonu - c30/37

Grubość warstwy – 17-18 cm

Koszt średni 0,5 – 0,6  mln zł  za km, (90-96  zł za m 2)

Szerokość dróg 5-6 m

 

 

Źródło i fot.: ZDW w Bydgoszczy