W niniejszym artykule zaprezentowano rozwinięcie tematyczne poszczególnych filarów związanych z Polityką Surowcową Państwa. Czytelnik może indywidualnie ocenić dokładność i adekwatność planowanych działań odnoszących się do własnych obszarów biznesowych przedsięwzięć.

Autorzy projektu określili, że PSP:

• stanowi zbiór nadrzędnych zasad i działań dla zmniejszenia ryzyk w podaży surowców, mających na celu zabezpieczenie wieloletnich potrzeb gospodarczych i społecznych państwa, wynikających z przyjętych priorytetów rozwoju gospodarczego;
• cele i narzędzia wskazane w projekcie Polityki Surowcowej Państwa wpisują się w zainicjowane na przełomie lat 2009-2010 kierunki działań organów Unii Europejskiej, podejmowane w celu zaspokojenia kluczowych potrzeb surowcowych państw członkowskich. Wspierając te inicjatywy, Polska dąży do kreowania rozwiązań zgodnych z wizją UE i do wzmocnienia współpracy w obszarze bezpieczeństwa surowcowego. Dąży też do usprawnienia przepływu wiedzy, technologii i surowców między krajami członkowskimi, a przy okazji – także do budowy silnego i sprawnego systemu zarządzania obiegiem i wykorzystaniem surowców w kraju;
• wdrożenie Polityki Surowcowej Państwa nastąpi poprzez utworzenie i zastosowanie właściwych narzędzi i mechanizmów zarówno prawnych, jak i pozalegislacyjnych (m.in. organizacyjnych), które umożliwią prognozowanie zjawisk rynkowych (np. wahania cen i zakłócenia dostaw) oraz elastyczne reagowanie na nie.

Wg Ministerstwa Środowiska Polska jest krajem, który dotychczas nie posiadał jednolitej i przyjętej formalnie polityki surowcowej, dlatego też należy mieć nadzieję, że Polityka Surowcowa Państwa będzie strategią nie tylko zapisaną, ale mającą konkretne działania regulujące i wspomagające efektywność i nowoczesność całego przemysłu wydobywczego z niewęglowym górnictwem odkrywkowym włącznie.