Recykling hałdy

       Stare biurowce, fabryki, hale, kiedyś zlokalizowane na obrzeżach miast, dziś – poprzez rozrost aglomeracji – leżą nierzadko na atrakcyjnych terenach, nadających się np. na budowę osiedli domów jednorodzinnych. Nowe inwestycje potrzebują miejsca, zajmowanego często przez zdewastowane budowle, które jednak systematycznie znikają z krajobrazu. Zanim to nastąpi, po wyburzeniu trzeba rozwiązać problem w postaci góry betonu, żelbetu i cegły. Składowanie tego materiału to znaczny koszt, a poza tym – w dobie promowania recyklingu – zwykłe marnotrawstwo. Dziś gruz, po odpowiedniej obróbce, staje się cennym surowcem, możliwym do wykorzystania.  
       Podobnie jest z odpadami pogórniczymi czy pohutniczymi, które wiele firm przerabia na poszukiwany surowiec. Minęły czasy, gdy rynek patrzył na niego z obawą o tajemnicze promieniowanie. Kruszywa z recyklingu są chętnie wykorzystywane do budowy m.in. nasypów, skarp czy dróg. Dzięki temu eliminuje się szkodliwe dla otoczenia oddziaływanie hałd – tak jest w przypadku firmy Barosz-Gwimet, eksploatującej składowisko przepalonych odpadów powęglowych, zgromadzonych koło KWK Marcel w Radlinie. Efektem końcowym będzie likwidacja zapożarowania, wytworzenie kruszyw i przygotowanie nowego miejsca pod lokowanie odpadów górniczych. Na pozostałych terenach systematycznie wykonywana jest rekultywacja – obszar, po ingerującej działalności człowieka, choć w części zastany „zwrócony” naturze.

Temat numeru 2/2011

Rozmowa

Skalenie

Geologia

Maszyny i urządzenia

Recykling

Ochrona środowiska

Historia