Polityka w zakresie surowców budowlanych - Nie ma, a jest potrzebne
Wiosną 2015 roku ukazało się zbiorowe opracowanie pod redakcją profesora Jerzego Hausnera pt. „Polityka
surowcowa Polski. Rzecz o tym czego nie ma, a jest bardzo potrzebne” (wydane przez Fundację Gospodarki
i Administracji Publicznej).
Publikacja jasno wskazuje na panujący zamęt prawny, chaos decyzyjny i fakt, że nawet decyzje dotyczące złóż o strategicznym znaczeniu dla kraju zapadają często na szczeblu lokalnym (gminnym). Opracowanie traktuje jednak temat ogólnie, co powoduje, że trudno doszukać się w nim informacji i zaleceń dotyczących wyłącznie surowców budowlanych, zwłaszcza że siłą rzeczy analiza dotyczy raczej złóż strategicznych oraz tzw. surowcach krytycznych (deficytowych). Dokument zawiera jednak szereg rekomendacji, z których w odniesieniu do złóż surowców skalnych najważniejsze wydają się te wskazujące na konieczność waloryzacji i ochrony złóż niezagospodarowanych i perspektywicznych w ramach systemu planowania przestrzennego, uproszczenia procedur prawnych, wdrożenia działań mających na celu podniesienie świadomości społeczeństwa na temat znaczenia surowców mineralnych, w tym efektywniejszego włączenia władz samorządowych, organizacji społecznych i całych lokalnych społeczności w realizację strategii państwa wobec sektora mineralnego. Wdrożenie tych sugestii do praktyki wymagałoby określenia bardziej szczegółowych wytycznych, co oczywiście znacznie wykracza już poza ramy tak nakreślonej, ogólnej strategii.
Fragment artykułu Polityka w zakresie surowców budowlanych. Czas na zmiany, który pojawił się w numerze 6/2016 magazynu "Surowce i Maszyny Budowlane"