Stożkowa czy szczękowa? Analiza procesu kruszenia
Przy rosnącym zapotrzebowaniu na wysokiej jakości produkty kruszenia bardzo ważne jest, aby jak najlepiej zrozumieć cały proces i zoptymalizować pracę zakładu wytwarzającego kruszywo, poprzez dobór odpowiednich maszyn i układów technologicznych.
Analiza procesu kruszenia w głównej mierze polega na ustaleniu zależności pomiędzy składem ziarnowym produktów rozdrabniania, fizycznymi właściwościami danego materiału, pracą potrzebną do wykonania procesu oraz parametrami maszyn kruszących. Ze względu na wielkość ziaren nadawy i produktu, procesy kruszenia umownie dzielone są na kruszenie grube, średnie i drobne. W przypadku kruszenia grubego przyjmuje się, że maksymalne ziarno nadawy to 1500 mm, natomiast produktu 500 mm. W przypadku kruszenia średniego wartości te odpowiednio wynoszą 500 mm i 150 mm.
W kruszeniu drobnym są to: 150 mm dla nadawy i 50 mm dla produktu. Według hipotezy Bonda, proces rozdrabniania mechanicznego, jakim jest kruszenie, składa się z dwóch faz. W fazie pierwszej powstaje odkształcenie doprowadzające do wystąpienia naprężenia krytycznego. Odkształcenie powstaje wskutek działania sił zewnętrznych, takich jak na przykład: zgniatanie, ścieranie, ścinanie, łamanie czy uderzanie. W fazie drugiej odpowiedni dodatek energii powoduje zniszczenie materiału, rozdrabniając go na mniejsze części. Podatność ziaren danego surowca mineralnego na rozdrabnianie zależy od jego właściwości fi zycznych, takich jak np.: twardość, wytrzymałość na zgniatanie, wytrzymałość na uderzanie, wilgotność czy struktura ziaren.
Według skali Mohsa, wyróżniamy trzy grupy twardości: twarde, średnio twarde i miękkie. Do materiałów twardych możemy zaliczyć: rudy, skały twarde, piasek, materiały ścierne, metale i stopy. Do średnio twardych – łupek, margle i węgiel miękki. Do materiałów miękkich możemy zaliczyć: węgiel brunatny, miękkie wapienie, miękkie piaskowce, odpady, produkty organiczne itp. Materiały określane jako twarde najlepiej rozdrabniać poprzez udar, mniej twarde poprzez zgniatanie, miękkie poprzez łamanie, ścieranie, zgniatanie itd. Patrząc na wielkość ziaren, do rozdrobnienia ziaren grubych zaleca się zgniatanie, do średnich – zgniatanie lub udar, natomiast do drobnych – ścieranie lub udar.
Materiał jest częścią artykułu "Stożkowa czy szczękowa? Dobór maszyn kruszących w przeróbce surowców skalnych", kótry pojawił się w numerze 1/2017 magazynu "Surowce i Maszyny Budowlane"