Rekultywacja jest nieodłącznym procesem związanym z właściwą gospodarką surowcami mineralnymi. Ze względu na dużą ilość kopalń oraz powszechność górnictwa surowców skalnych proces rekultywacji ma ogromne znaczenie dla właściwego kształtowania wizerunku branży górniczej w odbiorze społecznym. Odpowiednia rekultywacja nie tylko pozwala na uproduktywnienie terenów zdegradowanych działalnością górniczą, ale również umożliwia stworzenie wartości dodanej dla społeczności lokalnej, jak i dla środowiska przyrodniczego. Na podstawie przedstawionych rozważań można sformułować następujące wnioski:  

• wybór sposobu rekultywacji terenów po eksploatacji surowców skalnych jest zdeterminowany i ograniczony kilkoma cechami samego obiektu pogórniczego.
• przy projektowaniu działań rekultywacyjnych należy uwzględniać koszty rekultywacji zmierzając do ich minimalizacji oraz koszty utrzymania obiektu po rekultywacji, zmierzając do tego, aby obiekt był samowystarczalny i nie generował nadmiernych dodatkowych kosztów.
• w procesie wyboru sposobu rekultywacji i zagospodarowania należy uwzględnić uwarunkowania lokalne – nie tylko oczekiwania społeczne, ale przede wszystkim właściwe potrzeby komunalne wynikające z deficytów gmin.
• tereny po eksploatacji surowców skalnych ze względu na ukształtowanie, warunki wodne, łatwość zarastania, brak czynników toksycznych stanowią potencjalnie wartościowe siedliska dla flory i fauny i często już w trakcie eksploatacji są zasiedlane przez przyrodę.

Doświadczenia wskazują, że mimo korzystnych dla rekultywacji właściwości terenów po eksploatacji surowców skalnych, branża nie wykorzystuje potencjalnych możliwości dla optymalnego ich wykorzystania w celu poprawy wizerunku górnictwa w odbiorze społecznym.

Autor: dr inż. Wojciech Naworyta, Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie

fot.: Naworyta

Jak zamówić prenumeratę czasopisma drukowaną/elektroniczną