Celem projektu, jest dokonanie zmian w sposób zgodny z aktualnymi trendami ułatwiania i zmniejszania kosztów działalności przedsiębiorców, w szczególności poprzez ograniczenie przypadków zaskakiwania firm uchyleniem Polskich Norm, a także modyfikację warunków badań wyrobów budowlanych.

Zdaniem BCC, projekt zasługuje na generalnie pozytywną ocenę. Szczególnie korzystnie z punktu widzenia przedsiębiorców oceniamy propozycję zmiany definicji Polskiej Normy w sposób uwzględniający okres przejściowy na wypadek uchylenia normy dotychczasowej.

Z punktu widzenia przedsiębiorcy:

W § 1 ust. 1 projektu zaproponowano zmianę definicji Polskiej Normy, którą posługuje się dotychczasowe rozporządzenie. Zmiana polegać by miała na zastrzeżeniu, że przez Polską Normę rozumiana jest również norma wycofana, nie dłużej niż do dnia wskazanego w przedmowie normy zastępującej, jako daty wycofania krajowych norm sprzecznych z nią. Propozycję tę oceniamy pozytywnie, ponieważ producenci, jak również akredytowane jednostki certyfikujące wyroby, powinny mieć niezbędny czas do dostosowania się do nowych wymagań. Istotnie bowiem, w praktyce dochodziło do przypadków niepewności co do tego, jaka norma jest uznawana z Polską Normę na gruncie rozporządzenia w przypadku uchylenia normy dotychczasowej, przed rozpoczęciem stosowania nowej normy.

Proponowana zmiana wyznaczy swoisty okres przejściowy pomiędzy uchyleniem poprzedniej normy, a rozpoczęciem stosowania nowej normy będącej podstawą dokonywania oceny i weryfikacji stałości właściwości użytkowych. Trafnie przy tym nie ustanawiano w projekcie ogólnego okresu przejściowego, a odsyła on do daty zawartej w nowej normie, określającej datę wycofania stosowania dotychczasowych norm (niezgodnych z nową, obowiązującą normą). Data ta może być bowiem każdorazowo inna. To rozwiązanie pozwoli zapewnić odpowiednią elastyczność w stosowaniu nowej definicji Polskiej Normy zawartej w projekcie i znaczne ułatwienie interpretacyjne.

Inaczej jest z propozycją zawartą w § 1 ust. 2 projektu, która zakłada kompleksową zmianę (§ 4 ust. 2 pkt 2 lit. a, ust. 3 pkt 2 lit. a oraz ust. 4 pkt 1 lit. a) ww. rozporządzenia poprzez usunięcie zastrzeżenia pobrania próbek do badań przez odpowiednio jednostkę certyfikującą lub producenta. Z jednej strony, jak wskazano w uzasadnieniu, ograniczenie konieczności udziału jednostki certyfikującej już na etapie pobierania próbek może stanowić pewien sposób zmniejszenia kosztów. Z drugiej jednak strony, pobranie próbki przez taką jednostkę zwiększało wiarygodność przeprowadzanych badań i zmniejszać mogło ryzyko manipulacji próbkami. Pobranie próbek przez taki podmiot mogło również zmniejszać ryzyko niemiarodajności próbki z uwagi na błędny sposób, miejsce lub technikę poboru, a także zmniejszać ryzyko zanieczyszczenia próbki w sposób utrudniający prawidłowe wykonanie badań. Jednostka certyfikująca, jako podmiot profesjonalnie zajmujący się przeprowadzaniem badań może w praktyce posiadać lepsze możliwości i umiejętności prawidłowego pobrania miarodajnych do badań próbek niż przedsiębiorca oddający próbkę do badania. Próbki pobrane przez podmiot trzeci, niezainteresowany w sprawie, mogą również być uznawane za bardziej wiarygodne przez inne podmioty trzecie.

Zdaniem BCC, istnieje poważne ryzyko, że wejście w życie zaproponowanej zmiany, z jednej strony, ułatwi możliwość manipulacji wynikami badań przez podmioty zainteresowane w drodze samodzielnego pobierania i manipulowania próbkami, z drugiej strony, istnieje poważne ryzyko, że przepis ten okaże się przepisem martwym, a w praktyce sposób pobierania próbek nie ulegnie zmianie. Z uwagi bowiem na wiarygodność badań oraz generalnie pożądaną miarodajność wyników, podmioty zainteresowane mogą i tak zwracać się o pobranie próbek przez jednostkę certyfikującą, jako posiadającą odpowiednie przygotowanie i zaplecze techniczne dla prawidłowego przeprowadzenia takiej czynności.