Podsumowanie 2018

Marszałek województwa powinien być odpowiedzialny i mieć prawne upoważnienie do początkowo sporządzania, a następnie realizacji Wojewódzkiego Planu Transportu Publicznego, zawierającego budowę, naprawę i utrzymanie dróg. Jego plan powinien być konsultowany, ale nie uzgadniany z gminami i powiatami. Te ostatnie zaś winny być współodpowiedzialne za ich realizację na swoim terenie. Z drogami samorządowymi jest jak z płucami. Tlen w nich krążący musi docierać do najdalszej gałązki. Wszyscy powinniśmy się zająć wymuszeniem systemu w imieniu tych, którzy bezradnie żyją w oddalonych, często zapomnianych miejscowościach. Tym bardziej, że są to w zdecydowanej większości osoby starsze, często schorowane, nierzadko kalekie.

Do podjęcia tego tematu skłoniła mnie powtarzająca się sytuacja zmian rozkładów jazdy PKP PLK. Zmienia się go 3-4 w roku, kierując się tzw. „względami technicznymi”. Pasażer zaś jest zakładnikiem PKP PLK. Początek już jest. Przecież kolej w regionie podlega marszałkowi.

Reasumując: postuluję, by we wszystkich województwach podejmowano skuteczne działania na rzecz przekazania marszałkom województw odpowiedzialności za drogi samorządowe i transport publiczny. Istnienie tak wielu poziomów administracji drogowej i wiara, że gminy zorganizują transport publiczny, inny jak dowóz dzieci do szkół, jest mrzonką. Dopiero na poziomie marszałków można te obowiązki zrealizować skutecznie, wydajnie i uważam – najtaniej.   Oczywiście marszałkowie muszą mieć prawny wpływ na pozostałe ogniwa samorządu w swoim województwie. Regionalne ojczyzny – regionalni przywódcy. Marszałkowie muszą móc koordynować oba wymienione obszary.

Kompetencje marszałków

Na drogach:

•    koordynacja budowy dróg, by były budowane nie same sobie, a dla stworzenia wojewódzkiej sieci drogowej (w tym wywozowej);

•    koordynacja organizacji ruchu w obszarze budowy, by podmiotem byli mieszkańcy, kierowcy, pasażerowie, a nie zamawiający i wykonawcy;

•    wyegzekwowanie, że objazdy nie są ustanawiane na czas nieokreślony. Na każdej tablicy z objazdami data, do kiedy obowiązuje;

•    wszystkie budowy należy skutecznie oznakować, kto i do kiedy realizuje kontakt.

W transporcie publicznym:

•    stworzyć wojewódzki szczegółowy plan transportu publicznego co najmniej „od sołectwa do stolicy województwa”,

•    spowodować, by przy zachowaniu pierwszeństwa i bezpieczeństwa dowozu dzieci do szkół transport ten był również transportem publicznym,

•    zlikwidować system dofinansowania i dopłat, jako źródło częstej patologii i nieprawidłowości.

Obecne i najbliższe działania PZPK w 2019 r. Te działania deklaruję w najbliższym czasie:

•    Będziemy blisko współpracować z powołanym przez Komisję ds. Szkoleń w Górnictwie przy Wyższym Urzędzie Górniczym zespołem roboczym ds. górnictwa powierzchniowego. W skład zespołu wchodzą przedstawiciele wiodących firm członków Związku, a ich celem jest przeprowadzenie weryfikacji i ujednolicenia wymagań kwalifikacyjnych wykonywania określonych czynności w ruchu zakładu górniczego oraz wymagań programowych właściwych kursów.

•    Powołanie zespołów Urzędu Transportu Kolejowego oraz przedstawicieli wiodących firm – członków Związku, w celu konsultacji dla pokonywania barier w rozwoju rynku kolejowego.

W wyniku przygotowań takie spotkanie odbyło się 13 lutego br. w siedzibie UTK, a jego główne podjęte tematy zaproponowane przez UTK, to:

- wcześniejsze i aktualne ustalenie podstawowych obszarów współpracy,

- ustalenie ich aktualnego stanu,

- przyjęcie propozycji ujednolicenia postepowań,

- sposób stałego monitorowania, dokumentowania, stosowania prawa dla uniknięcia przejawów nieuczciwej konkurencji w środowisku producentów.

Ze strony PZPK zaproponowaliśmy:

- giełdę dostępnych wagonów kolejowych ułatwiającą poszukiwanie wagonów podwynajemcy, 

- czytelną i scentralizowaną bazę dostępnych punktów ładunkowych i rozładunkowych ze szczegółowymi ich danymi, w tym danymi ich administratora,

- likwidację torów ogólnych do rozładunku kruszyw przy okazji modernizacji linii,

- najważniejsze czynniki hamujące większe zainteresowanie przemysłem wydobywczym,

- praktyczny brak torów rozładunkowych w Warszawie; stare bocznice zamykane, a nowych brak,

- elektryfikację Dolnego Śląska – brak konsultacji, gdzie wywozowo powinna być prowadzona,

- tory w kategorii C,

- przywracanie ruchu towarowego na liniach zamkniętych (Dolny Śląsk),

- obecny kontakt UTK z producentami to głównie kontrole i świadectwa bezpieczeństwa i innej dokumentacji. Zalecany dedykowany dla znaczących firm opiekun, koordynator, podpowiadający i pomagający w działaniach i rozwiązywaniu problemów.

Po spotkaniu i przyjęciu ustaleń przekażemy je w pierwszej kolejności członkom Związku. Za najważniejsze uważamy przyjęcie stałej, powtarzalnej, bieżącej i wynikającej z konsultacji obu stron formy współpracy.

•    Wobec wspólnego działania z Lasami Państwowymi, jako reprezentantem Skarbu Państwa, od pewnego czasu działamy na rzecz podjęcia pracy roboczych zespołów. Nasze starania odniosły skutek i 19 lutego w siedzibie Generalnej Dyrekcji Lasów Państwowych odbyło się spotkanie przedstawicieli Lasów Państwowych z PZPK. Nasz zespół stanowi część spotykających się od około pół roku przedstawicieli wiodących producentów kruszyw, mających największe doświadczenie w kontaktach z Lasami Państwowymi. Podczas kilku spotkań ustalono, że wiodącymi tematami powinny być:

- ustalenie podstawowych obszarów do współpracy i ustalenie ich aktualnego stanu,

- przyjęcie propozycji ujednolicenia postępowań przez RDLP i sposób stałego ich monitorowania i wzajemnego informowania,

- metody i formy udostępniania gruntów leśnych pod eksploatację,

- metody ustalania opłat dzierżawnych,    

Ważnymi tematami powinny być: 

- wyłączenie gruntów leśnych z produkcji,

- ujednolicenie praktyk z zakresu wycinki drzew,

- praktyka rekultywacji – kierunek leśny.

•    Kolejnym obszarem konsultacji jest tworzenie dokumentów technicznych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad. Istotnym jest ponowne funkcjonowanie w niej Departamentu Technologii. Ostatnio finalizowane są prace nad opracowaniem wzorca „Ogólnej Specyfikacji Technicznej – Beton konstrukcyjny w drogowych obiektach inżynierskich”. 1 lutego 2019 r. przekazana została ich wersja, w której znalazły się nasze wcześniejsze uwagi zgłoszone przez Komisję ds. Jakości PZPK.

•    Spotkanie konsultacyjne zwołane zostało w tej sprawie przez GDDKiA na 19 lutego 2019 r. Jakie było nasze zaskoczenie, gdy 15 lutego otrzymaliśmy wersję do konsultacji zasadniczo odbiegającą od wcześniej przyjętej wersji. Do GDDKiA skierowałem sprzeciw wobec takiego postępowania. Nasi przedstawiciele na konsultacje 19 lutego pojechali z nim. W swych działaniach wspieramy i jesteśmy wspierani przez Stowarzyszenie Przemysłu Wapienniczego.

•    Ten bardzo ważny dla producentów kruszyw temat, wraz z reaktywnością alkaliczną kruszyw, będzie naszym priorytetem. Oczekujemy konfrontacji merytorycznej z lobbystami i „szczególnie uprzywilejowanymi”

. •    Mamy bieżący kontakt z Polskim Komitetem Normalizacyjnym poprzez prace w KT-108 Kruszywa. Tam wpływamy na tłumaczenie czy załączniki krajowe przystają do norm.

•    Obecnie Komitet KT-108 formalnie działa na rzecz zatwierdzenia finalnej wersji norm EN na rzecz PN-EN w zakresie kamienia naturalnego, ich badań, w tym badań petrograficznych. Opublikowanie tych norm zaplanowano na 27 listopada 2019 r. Monitorujemy również przebieg działań wobec norm dla kruszyw, który trwa w CEN (Europejska Komisja Normalizacji).

•    Sygnalizujemy również wydanie wkrótce „Prawa Geologicznego i Górniczego – Komentarz praktyczny, Tom 2”, autorstwa Huberta Schwarza. PZPK objął je również – jak Tom 1 – swoim patronatem. Po ukazaniu się komentarza praktycznego Tomu 2 napiszę o tym więcej.

•    Wspieramy i działamy na rzecz rozwoju Technikum Przeróbki i Obróbki Surowców w Strzegomiu.
      

***

Przedstawiłem część istotnych dla branży działań PZPK w pierwszym kwartale 2019 r. Oceniając rok poprzedni, można uznać go za korzystny. Dlatego chciałbym, aby i rok 2019 był co najmniej taki. A wszystkim, i sobie, życzę zdrowia, bo „w praktyce” odczuwam jego podstawowe znaczenie dla człowieka. W grudniu przyszła do mnie bardzo zła wiadomość dotycząca zdrowia. Diagnozę przyjąłem bardzo źle, ale dzięki bliskim i przyjaciołom niezwłocznie podjąłem leczenie. Kończę radykalne zabiegi ambulatoryjne. Po nich – minimum dwa tygodnie – i z pewnym ograniczeniem – będę mógł być użyteczny. Już mogę być w korespondencji elektronicznej, najgorzej dla mnie, że nie mogę być obecnie w bezpośrednim, słownym kontakcie. Ale wierzę, że wkrótce to wróci.