Określić właściwy kierunek cz. 1
Lidia Gawlik, Dominik Kryzia, Ryszard Uberman
Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN Kraków
Bilansowanie popytu z podażą kruszyw żwirowo-piaskowych ze względu na niewielką cenę surowca i wysokie koszty jego transportu jest istotnym elementem regionalnej gospodarki kruszywami. Jak zatem zrównoważyć te elementy, aby określić racjonalny kierunek transportu tych kruszyw dla regionu Polski północno-zachodniej?
Produkcja kruszyw żwirowo-piaskowych w skali regionu zależy w głównej mierze od wielkości posiadanych zasobów, które mogą być eksploatowane oraz od jakości złóż. Odbiorcy kruszyw zlokalizowani są w miejscach, gdzie jest na nie zapotrzebowanie, zależne od prowadzonych inwestycji. Popyt jest rozproszony i zmienny w czasie.
Analizie poddano wzajemne relacje między podażą kruszyw żwirowo-piaskowych w północno-zachodniej części kraju a popytem na ten surowiec. Mimo że w analizowanym regionie występuje wiele złóż, to ich rozmieszczenie jest nierównomierne, a rejony zapotrzebowania nie pokrywają się z rejonami wydobycia. Powstają więc obszary o nadwyżkach podaży nad popytem oraz obszary deficytowe, w których zapotrzebowanie musi być zaspokajane dodatkowymi dostawami.
Artykuł omawia metodę bilansowania produkcji i zużycia kruszyw żwirowo-piaskowych dla północno-zachodniej części Polski. Analizę dla trzech województw (zachodniopomorskie, pomorskie, kujawsko-pomorskie) wykonano w skali mniejszych jednostek terytorialnych – powiatów, przedstawiając możliwe kierunki dostaw kruszyw w skali regionalnej.
Fot. BMP'
|
Cały materiał znajdą Państwo w magazynie "Surowce i Maszyny Budowlane" 6/2013 zamów prenumeratę w wersji elektronicznej lub drukowanej |
