Warto jednocześnie wiedzieć, że istnieje możliwość legalizacji urządzeń wodnych, w tym omawianych wylotów wykonanych „na dziko”, bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego. Mowa o tym w treści art. 190 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne. Warunkiem jest, by lokalizacja urządzenia wodnego (w tym wylotu) nie naruszała wymagań dokumentów wymienionych w treści art. 190 ust 2 oraz wymagań dotyczących ochrony zdrowia ludzi, środowiska, ochrony przyrody i dóbr kultury wpisanych do rejestru zabytków wynikających z przepisów odrębnych, a ponadto była zgodna ze wskazaniami art. 187 omawianej ustawy. Legalizacja wiąże się z opłatą, której wysokość w 2022 r. wynosi 4 757,52 zł. Decyzję legalizacyjną wydaje organ właściwy w sprawie wydania pozwolenia wodnoprawnego na wykonanie wylotu (wg art. 190 ust. 2).

Odrębnego pozwolenia wodnoprawnego wymaga wprowadzenie ścieków do wód lub do ziemi, obejmujące także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych (wg art 35 ust. 3 pkt 5 i art 389 pkt 1 ustawy Prawo wodne). Producenci kruszyw powinni zwrócić uwagę na to, że zgodnie z powyższym przepisem pozwolenia wodnoprawnego wymagać będzie wprowadzanie ścieków do rowów zaliczanych do urządzeń wodnych niebędących jednocześnie elementem systemów kanalizacji czy odwodnienia zakładu górniczego.

Wody opadowe lub roztopowe nie są obecnie zaliczane do ścieków (zgodnie z definicją zawartą w art. 16 pkt 61 ustawy Prawo wodne), nie stosuje się zatem do nich przepisów o wydawaniu pozwoleń wodnoprawnych na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi (chyba że są wprowadzane w mieszaninie z w/w ściekami). Omawiana ustawa przewiduje natomiast konieczność uzyskania pozwolenia wodnoprawnego dla odprowadzania do wód lub do urządzeń wodnych – wód opadowych lub roztopowych, ujętych w otwarte lub zamknięte systemy kanalizacji deszczowej służące do odprowadzania opadów atmosferycznych albo w systemy kanalizacji zbiorczej w granicach administracyjnych miast (wg art 35 ust. 3 pkt 7 i art 389 pkt 1). Jeżeli zatem na terenie zakładu istnieje taki system kanalizacji deszczowej konieczne jest uzyskanie wymienionego pozwolenia wodnoprawnego.

Warto wiedzieć, że ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne nie przewiduje pozwoleń wodnoprawnych na odprowadzanie w/w wód opadowych i roztopowych do ziemi.

Spośród innych pozwoleń wodnoprawnych, o których należy wspomnieć w związku z odprowadzaniem z terenu zakładów ścieków czy wód opadowych i roztopowych, wymienić należy pozwolenia wodnoprawne na:

• odprowadzanie do wód lub do ziemi wód pobranych i niewykorzystanych (wg art. 35 ust. 3 pkt 9 i art 389 pkt 1);
• wprowadzanie do urządzeń kanalizacyjnych będących własnością innych podmiotów ścieków przemysłowych, zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego, określone w przepisach wydanych na podstawie art. 100 ust. 1 (wg art 34 pkt 3 I art 389 pkt 2);
• przerzuty wód oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych (wg art 34 pkt 7 I art 389 pkt 2).

Dodać przy tym należy, że pozwolenie wodnoprawne na przerzuty wód dotyczyć może zakładów wydobywających kopaliny w sytuacji, gdy niezanieczyszczone wody pochodzące z odwodnienia zakładów górniczych są ujmowane i przemieszczane w celu zwiększenia zasobów wodnych innych cieków naturalnych, kanałów, jezior oraz innych zbiorników wodnych, a także wód podziemnych (wg art. 16 pkt 45).

***

Jak widać z treści powyższego omówienia, uregulowanie zgodnie z przepisami odprowadzania ścieków, wód opadowych i roztopowych czy też innych wód do środowiska może rodzić wiele problemów proceduralnych i wymagać różnych pozwoleń wodnoprawnych. Nietrudno zatem o niedopatrzenie i brak jakiejś decyzji administracyjnej. W obecnej napiętej sytuacji spowodowanej katastrofą ekologiczną na Odrze może to spowodować jednak wiele niepotrzebnych problemów. Rozwiązanie jest jedno. Warto przeprowadzić solidny audyt i na podstawie jego ustaleń albo „spać spokojnie”, albo uzupełnić stwierdzone braki.

Wykorzystane materiały:

• Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2233, z późn. zm.).
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 12 lipca 2019 r. w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego oraz warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu do wód lub do ziemi ścieków, a także przy odprowadzaniu wód opadowych lub roztopowych do wód lub do urządzeń wodnych (Dz.U. 2019 poz. 1311).
• Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. 2017 poz. 2294).
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 11 października 2019 r. w sprawie kryteriów i sposobu oceny stanu jednolitych części wód podziemnych (Dz.U. 2019 poz. 2148).
• Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie klasyfikacji stanu ekologicznego, potencjału ekologicznego i stanu chemicznego oraz sposobu klasyfikacji stanu jednolitych części wód powierzchniowych, a także środowiskowych norm jakości dla substancji priorytetowych (Dz.U. 2021 poz. 1475).
• Obwieszczenie Ministra Infrastruktury z dnia 29 września 2021 r. w sprawie wysokości stawki opłaty legalizacyjnej obowiązującej od dnia 1 stycznia 2022 r. (M.P. z 2021 poz. 919).
• Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2021 r. sygn. akt III OSK 575/21.

***

Artykuł pierwotnie ukazał się w magazynie Surowce i Maszyny Budowlane nr 2/22.