Budownictwo zaczyna się u nas. 30 lat Polskiego Związku Producentów Kruszyw
Prawie 150 osób brało udział w uroczystych obchodach jubileuszu 30-lecia Polskiego Związku Producentów Kruszyw, które odbyły się 15 czerwca w Sali Kameralnej Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach.
Polski Związek Producentów Kruszyw został zarejestrowany w 1993 roku. Skupia przedsiębiorców produkujących kruszywa, wydobywających kopaliny do ich produkcji oraz firmy związane z branżą – dostawców usług oraz maszyn i urządzeń, jak również instytutów naukowo-badawczych
Mocna strona gospodarki
Branża producentów kruszyw jest mocną stroną krajowej gospodarki – produkty końcowe stanowią istotne ogniwo w łańcuchu dostaw do wielu jej segmentów, w tym szczególnie do branży budowlanej – co podkreślano w wielu wystąpieniach podczas otwarcia jubileuszu (w tym w liście od Piotra Dziadzio, Podsekretarza Stanu, Głównego Geologa Kraju, Pełnomocnika Rządu ds. Polityki Surowcowej Państwa). O roli i znaczeniu kruszyw mówił także m.in. Łukasz Machniak, dyrektor Biura Zarządu PZKP.
Początki Związku
Jubileusz był okazją do wspomnień o początkach Związku (m.in. referat Jerzego Zmieniewicza). – Życzę wszystkim, jak mawiał niejednokrotnie pierwszy prezes Aleksander Kabziński, by nasz związek zawsze działał w celu, a nie przeciw – podkreślał Artur Widłak, prezes PZPK. Zaznaczył, że ostatnie 30 lat to ogromna zmiana w branży kruszyw, która pozwala na mniej inwazyjne, bardziej ekologiczne oraz przyjazne lokalnym społecznościom prowadzenie działalności. – Projekty związane z transformacją gospodarki, energetyki, przemysłu nie będą możliwe do zrealizowania bez kruszyw. Budownictwo zaczyna się u nas – zaznaczył A. Widłak, cytując hasło przewodnie jubileuszowego spotkania.
W czasie uroczystości nagrodzono członków honorowych Polskiego Związku Producentów Kruszyw. Pamiątkowe rzeźby – logotypy PZPK – przyznano Józefowi Dąbkowi, Karolowi Iskrzyckiemu oraz Jerzemu Zmieniewiczowi.
Wyzwania i cele
Podczas otwarcia i części referatowej wymieniano m.in. najważniejsze wyzwania stojące przed branżą, w tym zawiłe przepisy prawne, trudności z dostępnością złóż czy trudną współpracę z lokalnymi społecznościami. Referenci wskazywali na konieczność zwiększania produkcji kruszyw z recyklingu i palący problem braku nowych kadr (m.in. referat Krzysztofa Galosa: „Bariery w prowadzeniu działalności producentów kruszyw” czy wystąpienie Wojciecha Naworyty: „Środowiskowe aspekty prowadzenia działalności w odkrywkowych zakładach górniczych”).
Najważniejsze cele i wyzwania wymienił w liście także Piotr Dziadzio, Podsekretarz Stanu, Główny Geolog Kraju, Pełnomocnik Rządu ds. Polityki Surowcowej Państwa. To m.in.:
1) dokumentowanie nowych obszarów zasobnych w kopaliny,
2) skuteczna ochrona zasobów przed zabudową terenów uniemożliwiającą wydobycie,
3) racjonalna gospodarka zasobami naturalnymi umożliwiająca optymalne korzystanie ze
środowiska = wypracowanie dobrych praktyk między organami decyzyjnymi,
4) ograniczenie/likwidacja dopływu surowców ze źródeł nielegalnych,
5) zwrócenie uwagi na egzekwowalność i skuteczność rekultywacji lub renaturyzacji terenów poeksploatacyjnych,
6) edukacja społeczeństwa o znaczeniu surowców dla stabilnego państwa.
P. Dziadzio wskazał także bariery w rozwoju branży:
1) konkurencja surowców z Azji (obecnie zminimalizowana przez wojnę),
2) negatywne nastawienie do otwierania nowych kopalń i działalności już istniejących,
3) trudności w uzyskiwaniu koncesji na eksploatację = skomplikowane procedury,
4) ograniczony dostęp do obszarów bogatych surowcowo na obszarach chronionych,
5) nieuczciwa konkurencja spowodowana dopływem niskokosztowo pozyskiwanych
surowców ze źródeł nielegalnych,
6) brak wyspecjalizowanej kadry do obsługi kopalń, w tym na złożach kamieni blocznych i łamanych (likwidacja szkół branżowych, znikome nabory na studia kierunkowe).
Powyższa problematyka była kontynuowana w czasie paneli dyskusyjnych:
- Panel I: Dostępność zasobów, ochrona złóż, dostęp do złóż.
- Panel II: Kształcenie kadr, kwalifikacje zawodowe i bezpieczeństwo pracy.
- Panel III: Wymagania jakościowe a dostępność kruszyw.
W części artystycznej jubileuszu wystąpił Krzesimir Dębski z orkiestrą Primuz Chamber Orchestra oraz wokalistami: Mieczysławem Szcześniakiem i Katarzyną Sut.
O PZPK
Polski Związek Producentów Kruszyw został zarejestrowany w 1993 roku. Skupia przedsiębiorców produkujących kruszywa, wydobywających kopaliny do ich produkcji oraz firmy związane z branżą - dostawców usług oraz maszyn i urządzeń, jak również instytutów naukowo-badawczych. Branża producentów kruszyw jest mocną stroną krajowej gospodarki. Produkty końcowe stanowią istotne ogniwo w łańcuchu dostaw do wielu jej segmentów, w tym szczególnie do branży budowlanej.
Członkami PZPK są 33 wiodące w branży producentów kruszyw przedsiębiorstwa górnicze z terenu całego kraju, 7 przedsiębiorstw wspomagających produkcję kruszyw poprzez świadczenie usług w zakresie dostaw sprzętu do wydobycia i przeróbki surowca skalnego, dostaw nowego sprzętu technologicznego oraz szeroko rozumianej logistyki oraz 2 instytuty naukowo-badawcze wspomagające procesy produkcyjne, realizujące badania produktów gotowych oraz wdrażające innowacje w przemyśle kruszyw.
Zasoby firm członkowskich PZPK wynoszą około 1,3 mld ton w grupie kamieni łamanych i blocznych, oraz 375 mln ton kruszyw piaskowo żwirowych. Co stanowi odpowiednio 34%, 8%, krajowych zasobów przemysłowych w tych grupach kopalin. Firmy członkowskiej wykorzystują do produkcji kruszyw również kopaliny zaliczone do innych grup surowcowych.
Wydobycie firm – członków PZPK – wynosi blisko 41 mln ton w grupie kamieni łamanych i blocznych, oraz 26 mln ton kruszyw piaskowo żwirowych. Stanowi to odpowiednio 53%, 14% krajowego wydobycia tych kopalin. Dodatkowo firmy członkowskie wydobywają około 10 mln ton z innych grup kopalin.
Komentarze